तसे सांगेन कधी पुन्हा नव्याने
प्रत्येकाचे क्षण असती सुख दुःखाचेदु:खाला सारूनी दूरसुखाचे क्षण स्मरूनी आनंदी राहावेमाझ्याही जीवनी आहेतअसे अनेक किस्सेपाहता डोकावून मागे दिसते सारे नवेसांगण्या जरी बसलीतर वेळ काही पूरणार नाहीतरी जरा वाटते तुम्हां सोबत गावाकडले क्षण वाटावेआठवती तिकडचे ऊन पावसाळेमुंबई ही तर इमारतींचीइकडे कुठले मंद वारेअणवानी सारे रान हिंडणेझाडाच्या शेंड्यावर चढण्याची शर्यत लावणेक्षण असे हे कसे विस्मरावेजाता कोणाच्याही घरीचटणी भाकरी आवडीने खावीगावकरी मंडळी माझी प्रेमळ असती सारेपडली भिंत जरी शाळेचीसावकाश जातो अजूनहीकारण ऐकू येतात तिथून गुरूजींचे धपाटेअविस्मरणीय क्षण माझे काही इतकेच पुरे नाहीपुस्तकाचे पान उलटावेतसे सांगेन कधी पुन्हा नव्यानेकु. रविना रघुनाथ रिकामे(मुंबई, महाराष्ट्र)
Comments
Post a Comment